Ochrona środowiska

Za początek rozwoju nowoczesnego przemysłu na terenie miasta Świętochłowice uważa się rok 1830, kiedy to w hucie "Florian" (wówczas "Betlen Falva") uruchomiono pierwszy wielki piec. Wraz z rozwojem huty w roku 1831 w mieście ruszyła pierwsza kopalnia węgla.

Rozwój przemysłu na terenie naszego miasta przyczynił się do daleko idących przekształceń środowiska przyrodniczego. Całkowitemu zniszczeniu uległa naturalna i półnaturalna roślinność istniejąca tu pierwotnie. Duże obszary zostały zajęte przez tzw. antropogeniczne formy terenu – głównie hałdy (ze skał płonych i żużli wielkopiecowych), pogórnicze zapadliska i niecki osiadania oraz inne związane z liniami komunikacyjnymi takie jak np. groble, rowy, nasypy. Na terenie miasta brak obecnie roślinności o charakterze naturalnym, a roślinność półnaturalna jest rzadka. Spotyka się tu głównie zbiorowiska ruderalne, tereny parkowe, wtórnie zadrzewione. Obecnie aż 56% ogólnej powierzchni miasta zajmują tereny zabudowy miejskiej i przemysłowej, a około 30% tereny zielone i użytkowane rolniczo. Można jednak odnaleźć na obszarze Świętochłowic tereny ciekawe przyrodniczo, dlatego też w wyniku dokonanej analizy warunków siedliskowych wyodrębniono szereg zespołów florystyczno-faunistycznych m.in.:

• zespół rolniczo-leśny północno-zachodnich Świętochłowic
• zespół wzgórza Hugona
• zespół parkowo leśny Piasniki- Chropaczów
• zespół Parkowo- Leśny “Planty Bytomskie”
• zespół Ośrodka Sportowo-Wypoczynkowego “Skałka”